przez Góry Świętokrzyskie

Czwartek, 7 kwietnia 2016 · dodano: 17.04.2016 | Komentarze 0

Nasi Przyjaciele spod Starachowic zaprosili nas na weekend. Od dłuższego czasu Alek wspominał o pasjonujących pojedynkach siatkarskich, w których bierze udział w czwartkowe popołudnia. Stąd pomysł, bym spróbował dotrzeć do niego na tyle wcześnie, by móc wspomóc ich drużynę. A ponieważ pozostali członkowie wyprawy nie mogli się zerwać z pracy, w czwartek w stronę Starachowic musiałem ruszyć sam. Dzięki temu udało mi się znowu wskoczyć na rower, gdyż Starachowice mają kiepskie połączenie z Częstochową. Dlatego kupiłem bilet na pociąg do Kielc i stamtąd postanowiłem rowerkiem dotrzeć na miejsce. Pociągi świętokrzyskiego przewoźnika są nawet bardziej eleganckie od nowych składów Kolei Śląskich. Znalazło się w wagonie miejsce wiszące na rower, a ja podróżowałem na "lotniczym fotelu", rozkładanym i obitym skóropodobnym materiałem - pełen luksus.
Pogoda dopisała. Z pociągu wysiadłem na dworcu w Kielcach, chwilka przygotowań, dopięcie sakwy i w drogę. W stronę Cedzyny i Świętej Katarzyny. Teren jest wprawdzie pagórkowaty, ale miałem wrażenie, że z przewagą zjazdów. Wyjeżdżając z Kielc udało mi się wskoczyć w tunel powietrzny za jakimś autobusem, więc ten najmniej malowniczy odcinek przejechałem sunąc ponad 40 km/h. A potem już uroki krętej drogi wijącej się pomiędzy porośniętymi lasami łagodnymi wzgórzami. Ze Świętej Katarzyny można rozpocząć podejście na szczyt Łysicy. Tym razem spieszyłem się, więc wędrówkę na Łysicę i Łysą Górę zostawiłem sobie na kolejne odwiedziny.
Za Bodzentynem miałem jeszcze z jeden dłuższy podjazd i dojechałem na miejsce w sam czas, by po szybkim prysznicu przygotować się do siatkarskich wyzwań. O siatkówce bym napisał więcej, ale nie zdążę. Zaraz gnam na halę przy Żużlowej, bo naszą drużynę zgłoszono do zawodów i od wczoraj wyciskam siódme poty to skacząc, to tarzając się po parkiecie.
Ale już wypatruję kolejnej okazji, aby wsiąść na rower i pognać gdzieś przed siebie.