Wybrzeże- dzień V

Czwartek, 29 maja 2025 · dodano: 02.06.2025 | Komentarze 0

To nasz miał być nasz ostatni dzień jazdy. Planowaliśmy dojechać na Półwysep Helski i tam znaleźć miejsce, gdzie spędzimy cały dzień na wspominaniu cudownej wyprawy. Udało nam się znaleźć nocleg w Jastarni. Tego dnia pogoda była cudowna, wiatr wiał mocno, ale w plecy - jechało się super. Świadomość, że to ostatni dzień pedałowania dodawała skrzydeł. Oto cały przebieg trasy:
Dwa noclegi w domkach, które również możemy polecić rowerzystom - "Domki Stolem". Są w pełni wyposażone, jest ogrzewana drewnem balia. Natomiast są wciśnięte w nieatrakcyjną uliczkę i wg mnie na dłuższy urlop da się znaleźć w Jastarni bardziej urokliwą miejscówkę. Do naszych celów były idealne. Wypoczęliśmy w pierwszą noc. Na drugi dzień zrobiliśmy sobie wycieczkę kolejową do Helu, a po całym dniu na nogach wieczorem znowu siedliśmy przy muzyce i snuliśmy plany kolejnej wyprawy.
To było cudownie spędzone 5 dni na rowerach. Do pracy wracam z naładowanymi akumulatorami!

Wybrzeże - dzień III

Wtorek, 27 maja 2025 · dodano: 02.06.2025 | Komentarze 0

Kolejny pogodny dzień. Tym razem zaplanowaliśmy dojechać do Łeby. Trasa była urokliwa, nadal byliśmy pod wrażeniem rozwoju infrastruktury rowerowej R-10. A tutaj cały przebieg:
Nocleg tym razem w Nowęcinie na przedmieściach Łeby. Bardzo przyjazna właścicielka pensjonatu "Becia"

Wybrzeże- dzień II

Poniedziałek, 26 maja 2025 · dodano: 02.06.2025 | Komentarze 0

Rano ruszyliśmy żwawo powstrzymani tylko przez chwilę przy rozsuwanym moście. Tego dnia chcieliśmy dojechać do Ustki. Pogoda była nawet ładniejsza jak poprzedniego dnia, choć prognoza wskazywała, że może nas złapać deszczyk. Nie złapał.
Kilka słów o szlaku. Jesteśmy bardzo pozytywnie zaskoczeni R-10ką. Pamiętaliśmy ją sprzed kilku lat i w niektórych miejscach tylko tabliczki świadczyły o tym, że jedzie się szlakiem rowerowym. Teraz naprawdę infrastruktura rowerowa się rozwinęła. Wiele odcinków jest wyasfaltowanych. Pozostały jeszcze zawsze kojarzące mi się z Wybrzeżem betonowe płyty, ale coraz mniej jest odcinków piaszczystych, przez które ponad 10 lat wcześniej przepychaliśmy rowery z Waldkiem i Maćkiem "Gagarem". Nadmorskie klimaty rowerowe są coraz atrakcyjniejsze. Tego dnia dojechaliśmy do Ustki, a oto cały przebieg trasy:
W Ustce przenocowaliśmy w domku kempingowym "Bajeczne Domki" - klimat sprzyja rowerzystom.

Wybrzeże - dzień I

Niedziela, 25 maja 2025 · dodano: 02.06.2025 | Komentarze 0

I wreszcie nadszedł ten dzień!
W sobotę wsiedliśmy w busa, który bezpiecznie dowiózł nas wraz z rowerami do Mielna. Tutaj miała zacząć się nasza tegoroczna wyprawa rowerowa w kierunku Helu. Mieliśmy tym razem zarezerwowany tylko jeden nocleg, więc po wieczornym planowaniu trasy i wróżbach na temat pogody, wstaliśmy w niedzielę w doskonałych humorach gotowi do kolejnej przygody. Krótkie poszukiwanie kasku, który zapodział się w ferworze wczorajszego rozpakowywania i....w drogę.
W tym roku jedziemy w 8 osób: ja z Anią, Michał z Olą, Waldek z Wiolą, Maja i Michał. Mamy farta do pogody. Prognozy pokazują, ze do wtorku będzie bez opadów, nawet słonecznie, ale chłodno. Ruszamy z Mielna w stronę Darłówka. A tutaj przebieg trasy:
Nocleg w Darłówku udało nam się znaleźć w pensjonacie "Zosia" - przemiła gospodyni właśnie wyjeżdżała, ale znalazła dla nas miejsca w swoim pensjonacie. Klimat sprzyja rowerzystom - polecamy.

W Świętokrzyskie - dzień VI

Czwartek, 30 maja 2024 · dodano: 04.06.2024 | Komentarze 0

Tego dnia Maja z bólem przekazała nam, że musi odpuścić pedałowanie. Nie miała możliwości przygotować się wcześniej do pedałowania, a pięć dni na rowerze dały jej mocno w kość. Swoją drogą, na tego typu wyprawach nie można ukrywać swoich "kryzysów". Ten etap nas o tym przekonał. Góry Świętokrzyskie okazały się naprawdę GÓRAMI i gdyby mimo osłabienia Maja ruszyła z nami, musielibyśmy myśleć o zmianie planów. A tak - Maja poczekała u Alka z naszymi sakwami na busa, a my w piątkę ruszyliśmy w kierunku Ujazdu i zamku Krzyżtopór.
To był naprawdę ciężki dzień. Dystans niby krótki, ale przewyższenia - pod 500 m podjazdów. Trudy rekompensowane były przez cudowne widoki i radość z wspólnej jazdy.
Najwyższym punktem była Przełęcz Karczmarka i po jej osiągnięciu wiedzieliśmy, że raczej będzie już tylko z górki.
Pod Zamkiem Krzyżtopór zrobiliśmy sobie mały piknik czekając na busa, który miał nas zabrać z rowerami do domu.
Tegoroczna wyprawa zakończona. Ja, jak zawsze, mam same miłe wspomnienia. Tym razem mieliśmy tylko jedną malutką awarię - Michał "złapał gumę" podczas przejazdu kamienistą leśną drogą. Super było, gdy Artur, a potem Alek z Anią i Wiolą, wyjeżdżali nam naprzeciw. Miło jest zobaczyć w trasie uśmiechniętą twarz kogoś, kto nas wypatruje. Z niecierpliwością wypatruję kolejnej wyprawy. Za rok może Wybrzeże?
Przebieg ostatniego odcinka:

W Świętokrzyskie - dzień V

Środa, 29 maja 2024 · dodano: 04.06.2024 | Komentarze 0

Po śniadaniu szykowaliśmy się do drogi, gdy na teren OSiR wjechał samochód z rowerami. Dojechali do nas Ania, Wiola i Alek, którzy tego dnia mieli być naszymi przewodnikami. Spisali się super. Z trasy Suchedniów - Pawłów wymienię tylko Mauzoleum Martyrologii Wsi Polskich w Michniowie, upamiętniające mord którego dopuścili się naziści podczas II Wojny Światowej, tablicę poświęconą Stefanowi Żeromskiemu, których ponoć wiele jest w tamtej okolicy, kościół romański w Tarczku... Alek jest miłośnikiem historii - ciekawie i z pasją opowiadał o wszystkich mijanych miejscach.
A w Pawłowie druga runda mojej urodzinowej imprezy, potem... ognisko, gitara, śpiew i pogaduchy.
Przebieg trasy:

W Świętokrzyskie - dzień IV

Wtorek, 28 maja 2024 · dodano: 04.06.2024 | Komentarze 0

Czas opuszczać Sielpię. Ruszyliśmy w stronę Suchedniowa. Trasa znowu przeprowadziła nas przez Piekło ;c). Mieliśmy chwilę odpoczynku nad leśnym źródełkiem. W Stąporkowie zjedliśmy obiad i mogliśmy obejrzeć największy kaloryfer w Europie, czy też na świecie. W męskim gronie zgodnie uznaliśmy, że bojlery mają też swoje zalety, ale dziewczyny z nami polemizowały. Przejeżdżając przez lasy ucięliśmy sobie miłą pogawędkę z miejscowym leśniczym. A wyjeżdżając z lasu spotkała nas przemiła niespodzianka - na spotkanie wyjechał nam motocyklem Alek. Tego dnia nie mógł nam towarzyszyć, ale umówiliśmy się, że na odcinku z Suchedniowa do Pawłowa Alek z Anią do nas dołączą i będą przewodnikami.
Do Suchedniowa dojechaliśmy mocno zmęczeni. Dawały się we znak kilometry (może dystanse nie były duże, ale teren dość trudny) oraz nieprzespane noce spędzone na zacieśnianiu więzów międzyludzkich. W każdym razie pieszo wybraliśmy się na kolację, a po kolacji... daliśmy podkład pod zmęczenie następnego dnia i znowu przesiedzieliśmy do północy.
A oto przebieg trasy:

W Świętokrzyskie - dzień III

Poniedziałek, 27 maja 2024 · dodano: 04.06.2024 | Komentarze 0

Tego dnia mieliśmy zaplanowaną pętlę wokół Końskich, ale poprzedniego wieczoru ustaliliśmy, że jest dobra okazja, żeby złapać oddech przed kolejnymi etapami i skrócić nieco dystans na rzecz popołudnia na plaży. Tak też zrobiliśmy, ale zanim udało nam się ruszyć, pod nasz kemping zajechał Artur na rowerze (elektrycznym). Powitaliśmy go owacjami na stojąco! Zarzekał się, że długie wycieczki są nie dla niego, a tu nagle odwiedza nas ponad 40 km od domu. Na pytanie ile jechał, odparł skromnie: "z godzinkę...". I było to do przyjęcia, biorąc pod uwagę jaką prędkość rozwija jego piekielna maszyna. Do tematu piekielnej maszyny wrócę jeszcze pod koniec wpisu. A na razie - ruszyliśmy z kempingu w stronę miejscowości o jakże intrygujących nazwach: Piekło i Niebo. Na fotkę pod tabliczką z nazwą "Piekło" bardzo napalił się Michał. Przypadek? Nie sądzę... Trasa była tego dnia terenowa, dość trudna, po leśnych, piaszczystych i kamienistych drogach, z długimi podjazdami. Natomiast humory nam dopisywały. W Końskich wjechaliśmy na obiad i deser, a potem wróciliśmy w stronę Sielpi, gdzie czekała na nas piaszczysta plaża i słońce.
Poleżeliśmy na piasku kilka godzin, wykąpaliśmy się w jeziorze... urocze popołudnie. Po powrocie do kempingu kolejne niespodzianki:
1. Maja przyrządziła przepyszny chłodnik.
2. Michał upiekł wspaniałe racuchy.
3. Artur zawiózł nas do sklepu swoją ciężarówką Iveco - co było wyjaśnieniem naszych porannych wątpliwości dotyczących prędkości przemieszczania się roweru elektrycznego na trasie Maluszyn - Sielpia Wielka ;c).
A potem... nocne rozmowy, gitara, śpiew...
A tutaj przebieg trasy:

W Świętokrzyskie - dzień II

Niedziela, 26 maja 2024 · dodano: 04.06.2024 | Komentarze 0

Po noclegu w Maluszynie ruszyliśmy w dalszą drogę w sześcioro - Wiola z Waldkiem musieli wracać do domu. Pogoda dopisywała, słońce przyświecało, wiatr w plecy - lepiej nie mogliśmy sobie wymarzyć. Kierowaliśmy się w stronę Sielpii Wielkiej, gdzie nad jeziorem zaplanowane były dwa noclegi. Po drodze zaczęło straszyć deszczem, ale akurat przejeżdżaliśmy koło restauracji nad zalewem, więc deszcz przeczekaliśmy pod dachem. To był jedyny deszczowy akcent podczas tej wyprawy. Tuż przed Sielpią wyprzedził nas samochód Artura - mój kuzyn postanowił sprawdzić czy będzie nam wygodnie i wpadł nas odwiedzić. Przygotował dla nas jeszcze jedną niespodziankę, ale o tym w następnym wpisie. Tego dnia byliśmy ciut zmęczeni, więc zostaliśmy na kempingu. Rozpaliliśmy ognisko i siedzieliśmy do późna przy gitarce, śpiewach i nocnych rozmowach.
A tutaj zapis trasy z tego dnia (niestety z zakłamanym śladem GPS, gdyż aplikacja pauzowała przez dłuższy czas):

W Świętokrzyskie - dzień I

Sobota, 25 maja 2024 · dodano: 04.06.2024 | Komentarze 0

W tym roku padł pomysł, by naszą coroczną wyprawę zorganizować bliżej domu. Któregoś dnia siadłem przed komputerem, spojrzałem na odległości między strategicznymi punktami i... powstał projekt wyprawy w Świętokrzyskie. Strategicznymi punktami był Maluszyn i Pawłów - gdzie mieszkają nasi Przyjaciele i gdzie mogliśmy dorzucić dodatkowych walorów (towarzyskich) naszej rowerowej przygodzie.
W tym roku pojechaliśmy w sześć osób: Maja, Ola, Ania, Michał, Michał i ja. Niestety - tym razem nie mogli nam do końca towarzyszyć Wiola z Waldkiem. Na otarcie łez (ich i naszych) udało nam się wspólnie przejechać ten pierwszy etap z Częstochowy do Maluszyna. Martwiłem się trochę, że akurat ten etap może być niezbyt interesujący, bo drogę do Maluszyna już kilkakrotnie przemierzaliśmy różnymi szlakami. Z pomocą przyszedł program Komoot. Nie korzystałem z niego wcześniej, a pierwsze użycie wyrysowało nową ścieżkę na Maluszyn, dla wszystkich, także dla mnie, zupełnie nową. 
Przejechaliśmy przez Olsztyn, Kusięta, Mstów, potem wzdłuż Warty na Krasice i Świętą Annę. Zjedliśmy rybkę w Kniei i pojechaliśmy dalej. Do Maluszyna wjechaliśmy od strony Mostów i po zrobieniu fotki pod tablicą z nazwą miejscowości dotarliśmy do mojego kuzyna Artura. Tam czekało na nas ognisko, pieczonki i... dla mnie urodzinowa niespodzianka.
Od przyjaciół dostałem super wpisujący się w klimat prezent - nowiutkiego Garmina EDGE Explore 2. Na pewno się przyda!
A poniżej filmik z pierwszego etapu naszej wyprawy: