Rodzinne Wybrzeże - Prolog i dzień I

Sobota, 18 czerwca 2016 · dodano: 27.07.2016 | Komentarze 2

No i nadszedł w końcu ten dzień...
Od kilku lat razem z Waldkiem realizujemy nasz plan objechania Polski dookoła. Zaczęliśmy we dwóch, ale w miarę jak o naszym przedsięwzięciu dowiadywały się kolejne osoby, nasz peleton rósł. Ostatni etap zakończyliśmy w Zamościu, planując kontynuować go w tym roku. Nie udało nam się jednak zrealizować planu w związku z rodzinnym wypadem do Szwecji. Tak więc - powód był na tyle atrakcyjny, by nie ronić łez z powodu "poślizgu". Ale... W ostatnim etapie, obok mnie, Waldka i rowerzystów z Częstochowskiego Forum Rowerowego jechał także mój przyjaciel Michał. I gdy tak sobie kręciliśmy, nasze Małżonki - Ania, Wiola i Ola- miały sporo czasu na rozmowy i przemyślenia na temat naszej eskapady. Jaki tego efekt? Pozazdrościły! Przy którejś z imprez nawiązała się dyskusja - wprawdzie wyprawę dookoła Polski trzeba zawiesić na rok, ale na pewno zrekompensuje nam to wspólny rodzinno/przyjacielski wypad z rowerami nad morze?
I zaczęło się szybkie przygotowanie - Waldek zajął się opracowaniem planu wyprawy i... i jeszcze czymś, Michał zajął się... jeszcze czymś, a ja zorganizowałem bilety. Ech... z biletami to jazda była straszna, bo się okazuje, że można kupić jedynie 4 bilety na rower (choć miejsc do ich przewozu jest więcej) i zabranie większej ilości maszyn zależy od humoru kierownika pociągu. Wobec braku alternatywy w stronę Świnoujścia wykupiliśmy bilety na 4 rowery, licząc na życzliwość konduktorów, a z powrotem, żeby nie ryzykować problemów, podzieliliśmy ekipę i zaplanowaliśmy powrót dwoma pociągami.
Ponieważ nie chcieliśmy na sztywno zakładać ile uda nam się przejechać kilometrów, zamówiliśmy tylko pierwszy nocleg w Świnoujściu. Na powrotną drogę wybraliśmy pociągi, które jadą wzdłuż wybrzeża i kupiliśmy bilety tak, by móc wsiąść w dowolnym miejscu pomiędzy Kołobrzegiem a Lęborkiem. Okazało się, że wracaliśmy ze Sławna. Ale... ja tu o powrocie, a to dopiero pierwszy dzień!
Pogoda była cudowna. Spotkaliśmy się na dworcu w piątek popołudniu. Było bardzo wesoło dopóki nie okazało się, że zapomnieliśmy z domu jednego z biletów. Na szczęście rodzinne wyprawy mają to do siebie, że nie tylko uczestnicy są zaangażowani w nie uczuciowo, ale także ich dzieci, rodzice, teściowie... bilety dotarły na czas - tym bardziej, że pociąg miał 50 minut opóźnienia.
Przy ładowaniu do pociągu chyba jedyny w całej wyprawie stres. Konduktor miał nerwy na cały świat i postanowił nas nie wpuścić do pociągu bez biletu na te dwa dodatkowe rowery. Gdy mimo wszystko zaczęliśmy się pakować wspomniał coś o dopłacie po 120 zł za sztukę. Brakło mu argumentów, gdy przytaknęliśmy, że jak nie będzie innej możliwości, to zapłacimy. Później dostał nerwów, bo nie mógł się połapać w zawiłościach wpisów na blankietach. Udobruchałem go chyba trochę pomagając w jego ciężkiej pracy i pokazując palcem która cyferka do którego roweru, która ulga do której osoby i tak czułem, jak mu napięcie opadać. Żeby utrzymać sztywną pozę, stwierdził, że rowery nie mogą stać w innym miejscu, jak do tego przeznaczone i poszedł gdzieś na moment. Żeby wybić mu wszystkie argumenty, powiesiliśmy po prostu dwa rowery na jednym haku i udało nam się upchnąć 6 sztuk na 4 przeznaczonych dla rowerów miejscach. O dziwo konduktor przyszedł za chwilę i powiedział, że przygotował nam miejsca na jeszcze dwa rowery - widocznie chłop miał gorszy dzień a nasza determinacja go rozczuliła. Podziękowaliśmy grzecznie i usiedliśmy cicho, żeby nie jątrzyć sytuacji. Z tego wszystkiego nie skasował nas zupełnie za te dwa rowery. Dalej podróż do Warszawy przebiegła bezstresowo. Troszeczkę stres rozluźniony został przez specyfik, którego recepturę opracowaliśmy podczas etapu wzdłuż wschodniej granicy polski, a którego jednym ze składników (nie-najważniejszym) jest cola.
W Warszawie godzinka czekania, uzupełnienie zapasów i w kolejny pociąg. Tym razem już bez stresów - konduktor chętnie bilet wypisał na dwa dodatkowe rowery. Nie dziwię się, że chętnie - do każdego w cenie 9 doliczył 20 zł za wypisanie 8-O.
Ale dojechaliśmy! Poranek w Świnoujściu powitał nas słońcem. Szybka przeprawa promem i na powitanie z morzem. Po drodze kupiliśmy wędzone rybki i inne rzeczy niezbędne do przygotowania pysznego śniadania na plaży. Ten dzień był bardzo spokojny. Gdy już mogliśmy zrzucić bagaże w domku, szybka toaleta i znowu na miasto. Pojeździliśmy trochę po Świnoujściu, odwiedziliśmy Ahlbeck. Wieczorem siedliśmy przy stole planując kolejny dzień. Następnego dnia miała się zacząć nasz rodzinna wyprawa wzdłuż Wybrzeża.

z Rodzinką do Pawełek

Sobota, 11 czerwca 2016 · dodano: 18.07.2016 | Komentarze 1

Rodzinny wyjazd do Pawełek.
Przed planowanym wyjazdem na Wybrzeże, wskazane było sprawdzenie, czy dzienny dystans powyżej 50 km nie będzie zbyt forsowny. Wybraliśmy się w czwórkę do Pawełek. Najpierw pyszne gofry nad zalewem w Blachowni, a potem dalej - lasami - w stronę rezerwatu. Po drodze spotkaliśmy Michaill'a, który wracał z noclegu pod gwiazdami. Wprawdzie nie nacieszyliśmy oczu kwitnącymi kwiatami - tydzień za wcześnie/za późno, ale za to potem siedliśmy sobie przy ognisku i zjedliśmy po kiełbasce. Wygląda na to, że nie zostałem znienawidzony przez Domowników...
Jestem dumny z Koleżanki Małżonki i Dzieciaczków.
Chcę jeszcze!

Inauguracja sezonu - Kraków

Niedziela, 3 kwietnia 2016 · dodano: 05.04.2016 | Komentarze 2

Weekend na rowerze

Sobota, 16 maja 2015 · dodano: 29.05.2015 | Komentarze 0

Tym razem muszę wrzucić dane z dwóch dni, bo nie zrestartowałem licznika. W każdym razie dwa dni na rowerze pod hasłem: "Gdzie ta moja Córa jeździ?". W sobotę do Poraja, jako ewentualne wsparcie przy rozpaleniu ogniska. W niedzielę do Olsztyna, gdzie po sobotniej wycieczce Laleczka zostawiła rower i skorzystałem z okazji, by jej towarzyszyć na powrocie.
W sumie - nie mam nic przeciwko jeżdżeniu jej śladami ;c)

Złoty Potok (prawie) rodzinnie

Sobota, 13 września 2014 · dodano: 15.09.2014 | Komentarze 0

U Córy nocowała dzisiaj koleżanka. Rano wypadało odwieźć ją do domku, więc skorzystałem z okazji i... Zaproponowałem, że ja pojadę rowerkiem, a gdy Rodzinka odwiezie gościa, zjemy obiad w Pstrągarni. Na powrocie jeszcze zajechałem do "Leśnego" w Olsztynie. Niestety - nie spotkałem nikogo znajomego.

Z Dzieciakami do miasta

Niedziela, 31 sierpnia 2014 · dodano: 15.09.2014 | Komentarze 0

Tym razem to Dzieciaki namówiły mnie na wycieczkę rowerową. W Aleje na lody na zakończenie wakacji :cP

Rodzinna PĘTLA

Piątek, 15 sierpnia 2014 · dodano: 15.08.2014 | Komentarze 0

Nasze Panie już na początku tygodnia zgadały się, że piątek będzie dobrym dniem na wypad rowerowy. Ja miałem wymyślić dokąd. Gdyby był upał, ciągnąłbym w stronę Pająka, ale ponieważ pogoda była bardziej "rowerowa", pojechaliśmy do Olsztyna. Tym razem okrężną drogą przez Dębowiec. Jechało się super. Towarzyszyli mi: Koleżanka Małżonka, Syn, Córa, Ola, Ewa, Kasia i Kuba.
W Leśnym tym razem skusiliśmy się na obiadek i spotkaliśmy jeszcze Renatę i Żanetę z Jarkiem. Posiedzieliśmy tam ze dwie godzinki i wróciliśmy "przeciwpożarówką". Przeuroczy piątek :c).

Z Synem na lody

Wtorek, 5 sierpnia 2014 · dodano: 07.08.2014 | Komentarze 0

Te nasze wyjazdy do miasta stają się cykliczne. Na hasło: "Może się przejedziemy rowerem? Gdzie byś chciał jechać?" Odpowiedź pada zwykle "W Aleje". No i jeździmy sobie we dwóch w Aleje. Tam Syn kupuje sobie lody, ja siedząc na ławeczce popijam Tymbark i przypatruję się rzeszy rowerzystów jeżdżących Alejami. Fajnie!

Z Synem nad wodę

Sobota, 2 sierpnia 2014 · dodano: 07.08.2014 | Komentarze 1

Syn mnie zaskakuje. Już któryś raz z kolei sam zaproponował rowerową przejażdżkę. Tym razem upał dokuczał mocny, więc postanowiłem zabrać go nad wodę. Wybór padł na kąpielisko w Pająku. Dojechaliśmy tam przez Stradom i Liszkę Dolną.
Nad wodą dwie godzinki słodkiego lenistwa, a później powrót - tą samą drogą. Dzięki temu była okazja wjechać na moment do Waldka.
Urocza sobota.

Z Synem do miasta

Piątek, 1 sierpnia 2014 · dodano: 02.08.2014 | Komentarze 0

Ależ ostatnio jestem zakręcony. Tak mi się poprzestawiało, że byłem przekonany iż to ostatni piątek miesiąca. Wyrwałem się wcześniej z pracy mając chytry plan - zdążę na Masę Krytyczną. "Zdrowa rozsądka" zasygnalizowała mi w drodze, że Masa była w zeszłym tygodniu :c[. Muszę zacząć brać jakieś witaminy, czy lecytynę...
Ale skoro do domu wróciłem wcześniej, to może chociaż szybka przejażdżka, choćby do Olsztyna.
Zacząłem się ubierać, gdy Syn zasygnalizował, że chętnie by się ze mną przejechał. Gdy wyprowadziliśmy rowery, wydawało mi się, że pogoda nie jest na tyle stabilna, by ruszać we dwóch na Olsztyn, szybka zmiana planów i wzdłuż Warty w stronę Galerii. Tam uległem namowom syna i zrobiłem rundkę po Galerii w pampersie i z kaskiem w dłoni.
Potem w stronę Placu Biegańskiego i wróciliśmy do domku Bohaterów Monte Cassino i Jagiellońską.
A jeszcze wieczorem Syn wyciągnął mnie na podwórko, by pokazać "siłownię pod chmurką", która powstała nieopodal. Po kilkudziesięciu minutach spędzonych na testowaniu urządzeń dotarło do mnie: cholera, trochę się zapuściłem.
Nic to, trzeba się ruszać. Może jutro uda się przejechać gdzieś dalej.